Pierwszą siedzibą szkoły był budynek przy ul. Traugutta 14. Siedziba ta po kilkunastu dniach została zmieniona – przeniesiona do nowych pomieszczeń przy ulicy Zwycięstwa 117.

W listopadzie 1947 roku, zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem, stałą siedzibą szkoły został budynek przy ulicy Stalingradzkiej (obecnie Komisji Edukacji Narodowej). Budynek ten wcześniej (od 1912 roku) zajmowała niemiecka średnia szkoła żeńska im. Księżnej Bismarck. Budynek, w którym obecnie szkoła ma swoją siedzibę powstał z inicjatywy pani Luizy Freitag, która w roku 1863 otworzyła w Koszalinie prywatną wyższą szkołę dla dziewcząt. Szkoła przez nią założona rozwijała się na tyle dobrze, że już w latach 70. XIX wieku nabyła ona od miasta stosunkowo duży plac położony przy ówczesnym Targu Drzewnym. Jednak z budową szkoły, jaką pani Freytag chciała stworzyć trzeba było jeszcze poczekać. Dlaczego? Bowiem pani Freytag miała wizję szkoły, jakiej w okolicy jeszcze nie było: z dużymi przestronnymi klasami, rozległymi korytarzami umożliwiającymi przy niekorzystnej pogodzie i zimą swobodne spacery uczennic, z aulą z balkonem i salą gimnastyczną. Realizacja tego pomysłu była na tyle kosztowna, że dopiero w roku 1912 z pomocą miasta budowa została zakończona.

Budynek przetrwał wojnę i nawet pożar śródmieścia, jaki wzniecono po zajęciu miasta i ten “ponowiony” na początku maja 1945 nie naruszył gmachu szkoły. Radzieckie władze wojskowe urządziły tutaj swój szpital, wykorzystując przy tym pozostałości szpitala niemieckiego. Wyposażenie szkoły było zmagazynowane w piwnicach i na strychu i to je uratowało przed zniszczeniem. Na wiosnę 1947 roku Rosjanie zaczęli się ewakuować i zwijać swój szpital. W lecie tego roku gmach przejęły polskie władze miejskie, które po remoncie przekazały go na siedzibę Gimnazjum i Liceum im. Stanisława Dubois.